Kendo

Kendo jest japońską odmianą szermierki sportowej, prowadzonej przy użyciu mieczy bambusowych. Jest zarazem jedną z japońskich sztuk walki określanych wspólnym mianem budo. Jako sztuka walki wywodzi się bezpośrednio z szermierki bojowej samurajskiej o nazwie kenjutsu, która miała zastosowanie począwszy od XI wieku (od czasu wprowadzenia do użytku miecza jednosiecznego o wygiętym kształcie), i której różne szkoły i formy rozwijały się aż do połowy wieku XIX (kiedy wprowadzono zakaz noszenia mieczy przez ludność cywilną, a miecze przestały służyć do pojedynków). Sportowa forma szermierki bojowej narodziła się w początkach XVII wieku, gdy do treningu szermierzy zaczęto stopniowo wprowadzać urządzenia pozwalające na zadawanie ciosów, a tym samym na staczanie bezkrwawych pojedynków. Trening prowadzony przy użyciu ostrych mieczy stalowych na to nie pozwalał – umożliwiał on jedynie powtarzanie stałych sformalizowanych układów, tzw. kata, w których ciosy były zatrzymywane w ostatniej fazie ataku. Zastosowanie mieczy ćwiczebnych, najpierw drewnianych, a z czasem elastycznych konstrukcji bambusowych oraz solidnych protektorów wzorowanych na zbroi samurajskiej, pozwoliło ćwiczyć bardziej dynamicznie i toczyć walki sparingowe. Wprowadzone z czasem regulaminy treningu szły w kierunku ograniczania dopuszczalnego obszaru zadawanych cięć, a także eliminacji technik zagrażających bezpieczeństwu walczących.

źródło: kendo.pl